Willa Sarah

Selca to miasteczko leżące na wschodnim końcu wyspy Brač, około 1 km od morza na wysokości 114 m. n.p.m. W jego pobliżu znajdują się miasteczka Povlja i Sumartin.

Kamienictwo

Miasteczko może się pochwalić wielowiekową tradycją kamieniarską. W Selcy można zwiedzić kamieniołom zbudowany już przez starożytnych Rzymian. Tutejszy kamień wykorzystywany był przy budowie wielu znanych pałaców i budynków cerkiewnych, między innymi przy budowie Pałacu Dioklecjana w Splicie.

Letnisko znane jest również z dużej ilości rzeźb przedstawicieli życia publicznego; znajduje się tu również rzeźba papieża Jana Pawła II.

Spokojne dzielnice willowe

Na wybrzeżu oddalonym ok. 1 km od miasteczka rozciągają się dzielnice turystyczne Puntinak i Ružmarin z pięknymi plażami. Osada Puntinak otoczona jest wysokimi sosnami. Znajduje się tu przyjemna plaża żwirowa, odpowiednia również dla najmłodszych turystów.

Większość willi w spokojnej dzielnicy Puntinak obłożona jest charakterystycznym białym braczskim marmurem i posiada duże tarasy, z których roztacza się wspaniały widok na morze oraz panoramę pogórza Biokovo nad Makarską.

W okolicach przylądku Ružmarin znajduje się wiele miejsc wręcz stworzonych do kąpania i opalania, a także prywatne mola portowe, na których goście tutejszych willi mogą się opalać i zacumować swoje łódki.

Aktywny wypoczynek na Selcy

Położenie przylądka daje wiele możliwości uprawiania sportu, windsurfingu, nurkowania itp. Zadowoleni będą z pewnością również turyści, którzy pragną odpocząć na łonie natury, w pobliżu morza i niezamieszkałych zatok, bez hałasów i ruchu wokół.

Propozycje wycieczek

Pobyt mogą sobie Państwo urozmaicić wycieczką np. do Jaskini Smoka (Drakonjina lub Zmajeva spilja), do osady Blaca, na znaną plażę Zlatni rat lub do miejscowości turystycznych Supetar, Pučišća, Sumartin czy Postira.

Wyspa Brač jest największą wyspą Dalmacji, morskim przedmieściem Splitu, od którego jest oddalona zaledwie 7 mil morskich. Nazwa wyspy prawdopodobnie wywodzi się od jelenia (brentos), kultowego zwierzęcia mieszkańców Ilirii. Grecy nazywali ją Elaphusa od słowa elaphos – jeleń. Wszystkie teorie etymologiczne wskazują więc na dziedzictwo nazwy po pięknym rogatym zwierzęciu.

Warunki naturalne Brača

Panujący na Braču klimat spełnia wszelkie znaki charakterystyczne klimatu Morza Śródziemnego: długie, ciepłe i suche lato oraz krótkie i łagodne zimy. Migdały kwitną na Braču już od lutego, a kąpać w morzu można się do końca października. Pogoda na wyspie Brač wpływa na szeroką ofertę różnego rodzaju turystyki letniej i zimowej.

Krajobraz Braču stanowi oazę czystego powietrza i nienaruszonego środowiska naturalnego, które oczaruje każdego turystę. Najbardzej rozpoznawalnym znakiem wyspy są rozległe skaliste krajobrazy z licznymi dolinami, ostrymi i głębokimi wąwozami, które powstały dawno temu na skutek gwałtownych powodzi. Na skałach rosną kępy wrzosów i pachnące rośliny lecznicze.

Góra św. Wita (Vidova hora, 780 m n.p.m.) jest najwyższym szczytem na wyspach Adriatyku. Na Braču znajduje się dziś około dwudziestu wiosek i kilka osad. Wszystkiem miejsca połączone są szerokimi drogami asfaltowymi, co oczywiście ułatwia zwiedzanie wyspy.

Dojazd na wyspę Brač

Do wszystkich nadmorskich gmin codziennie kursuje prom z letniska Split, natomiast transport promowy na trasie Split - Supetar i Makarska – Sumartin odbywa się kilka razy dziennie. Brač oprócz zalet wypływając z wyspiarstwa posiada również zaletę bliskości do Splitu.

Kamienierska tradycja wyspy Brač

Wyspa jest znana z wysokiej jakości kamienia; to w bračskich kamieniołomach wyłamywano bloki kamienne, z których powstał pałacu Diokleciana, stąd czerpano materiały na budowę katedr w Trogirze, Šibeniku, Pagu, Rabu oraz w Italii. Tutejsi znani budowniczy nie mogli znaleźć pracy na Braču, więc tworzyli poza wyspą. Z bračskiego kamienia budowano w wielu metropoliach europejskich i światowych (parlament we Wiedniu i w Budapeszcie, Biały Dom w Waszyngtonie), jednak na Braču nie znajdą Państwo pięknych katedr ani wielkich pałaców.

Wyspa Brač charakteryzuje się bogactwem zabytków z późnego antyku, bazyliką starochrześcijańską i przedromańskimi kościołami. Niebezpieczeństwo grożące ze strony Turcji od strony morza oraz z drugiej strony cieśniny zmuszało mieszkańców, by budowali twierdze obronne zamiast typowych zabudowań miejskich.